Ewa Piętka
Śląska Akademia Medyczna
Katedra i Zakład Diagnostyki Izotopowej
ul. Medyków 18
40-752 Katowice

Szybki rozwój technologiczny umożliwiający zapis obrazów rentgenowskich i emisyjnych w postaci cyfrowej zmienił sposób ich analizy oraz przyczynił się do reorganizacji przechowywania i dostępu do obrazów diagnostycznych. Obrazy dotychczas uzyskiwane jedynie na kliszy filmowej są obecnie przechowywane na nośniku magnetycznym lub magneto-optycznym. Komputerowy dostęp do stacji archiwizującej umożliwia wyświetlanie obrazów na ekranie monitora (co zmniejsza liczbę wykorzystanych filmów) oraz przesyłanie ich siecią komputerową z jednego miejsca szpitala do innego lub pomiędzy szpitalami.
Opracowywana obecnie Baza Danych Medycznych Obrazów Diagnostycznych (BDMOD) obejmuje tomogramy komputerowe (TK), tomogramy emisyjne (Single Photon Emission - SPECT), rezonans magnetyczny (NMR), a w przyszłości radiografię komputerową (Computed Radiography - CR). Poza tym możliwe jest także wprowadzenie do systemu obrazów umieszczonych na filmie poprzez wykorzystanie skanerów laserowych, odczytujących informację zapisaną na konwencjonalnym filmie radiologicznym. Na obecnym etapie dane zapisywane są w formacie ACR-NEMA 2.0. Od jesieni przewiduje się wykorzystanie obowiązującego w medycynie ogólnoświatowego standardu DICOM 3.0. Definiuje on format zbiorów, standaryzuje transmisję zbiorów i format plików tekstowych wykorzystywanych w komunikacji pomiędzy systemami informatycznymi pracującymi w szpitalu.
Technologia cyfrowa oraz transmisja obrazów wprowadza radykalne zmiany w organizacji archiwizacji i przesyłania obrazów. Biblioteka filmów rentgenowskich zastąpiona jest BDMOD zapisaną w pamięci magneto-optycznej. Eliminuje to zgubienie lub uszkodzenie filmu i zwiększa szybkość dostępu do poszczególnych obrazów. Obrazy, odczytywane z dysku, są w ciągu sekund przesyłane do użytkownika (radiologa lub klinicysty). Możliwość ilościowej analizy obrazu rentgenowskiego obiektywizuje analizę obrazów zmniejszając liczbę niezauważonych zmian patologicznych. Ograniczenie lub wyeliminowanie liczby drukowanych filmów oraz skrócenie czasu dostępu do informacji znacznie redukuje koszty.